Finlandiya (Tampere'de kış)

Kızım Erasmus ögrencisi olarak Finlandiya'ya gidince, firsat bu firsattır diyerek kızımın yanına gittim. Kızım Tampere şehrinde kalıyordu. İstanbul'dan uçakla çıktıktan sonra (benim ilk yurt dısı seyahatim) Letonya'ya indim.

Letonya'dan Tampere'ye gidecek 4 kisi olduğu halde uçak kalktı, 1,5 saat sonra Tampere'deydim. Kızım karşıladı, çok özlemişim, hasret giderdikten sonra kızimın yaşadığı yurda geldik. 18 metrekarelik oda yatak, mutfak, banyo, tuvalet ve soyunma odasından ibaret bir yer.

Tampere küçük fakat doğal güzelliği muhteşem olan bir yer. Baktığınız her yerde orman ve göl görebilirsiniz. Ormanın ortasında bir göl var, gölde ördekler yüzüyor, mis gibi temiz hava. Ne iki sandalye, bir masa atılmış, ne de bir çay ocağı var. (Türkiye'de olsa hemen orası çay bahçesine çevrilirdi) Doğal güzellikleriyle oynanmamıs bir yer.

Finlandiya kutuba yakın olduğu icin hep karlı, soğuk (ben kasımda gittim) Gece kar yağiyor, sabahleyin yollarda hiç kar yok, kaldırımlar icin ise hemen küçük kar temizleme aracı geliyor, 2 dk sonra kaldırımlar tertemiz. Kızım okula gidince anne sen ormana git yürüyüş yap dedi. Ama ben korkarım, ormanda kaybolurum deyince güldü, hic bir sey olmaz dedi. Finlandiya dünyanın en güvenli ve zengin ülkeleri arasındaymış. Suç işleme oranı az bir ülkeymiş.

Bende güvenerek ormana doğru yürüdüm, hic kimse yok, ama o doğal güzellik, ağaçlara kar yağmış , sincaplar ordan oraya koşuyor, anlatmam mümkün değil, yaşamak ve gidip görmek gerek. Bu arada Finlandiya dünyanın en çok gölüne sahip bir ülke olduğunu ve kağıt ihtiyacının yarısından fazlasını karşıladığini biliyormuydunuz?

Şehri gezmek için otobüs durağına geldik. Hemen duraktaki işıklı levhalar dikkatimi çekti. Hangi otobüs kaç dk sonra gelecek , kac dk kaldı gösteriyor. Otobüs saati gelince, dakika kayboluyor yerini otobüs resmi alıyor ve otobüs karşında. Otobüslere ayakta yolcu almıyorlar, oturmadan da hareket etmiyorlar, bilet için de kartını okutup geçiyorsun. Bebekli kadınlara çok önem veriyorlar, onlar için otobüste ayrı bir yer ayrılmış. Bebek arabalarını koyuyorlar, yanlarında kendileri için ayrılmış koltuklara oturuyorlar. (Finlandiya'da nüfus yaşlı olduğu için bebekler onlar için çok önemli)

Evler tek katlı mustakil ya da dubleks. Cok katlı ev yok gibi, olanlar ise 4 kattan fazla yüksek ev hiç göremezsiniz. Merkeze geldik. Ortada bir nehir üzerinde bir köprü, büyük bir meydan, kilise, alişveriş merkezleri, lokantalar. Bir de orada dikkatimi çeken 2. el mağazalarının çok olması idi.Sonradan öğrendiğim güzel bir söz hoşuma gitti."Birilerinin çöpü bir diğer insanın serveti olabilir."

Alişveriş merkezlerinde insanlar alışveriş dışında oturuyor yemek yiyor. Bu merkezler cumartesi pazar dahil saat 5 de kapanıyor. Çünkü kişi başina düşen gelir oranı en yüksek ülkelerden biri. Ama bu duruma karşın intihar oranı en çok olan ülkelerden biri de Finlandiya'dır. Saat 7 den sonra sokakta hemen hemen hiç kimseyi bulamazsınız. İçkilerini alıp evlerinde içiyorlar. (hava çok soğuk olduğundan zannederim) İnsanlar gülmüyor, karamsarlar, mutsuzlar. İnsanların mutsuz olmasını en büyük etkeni güneşin geç doğup erken batması. Burada hava çok az aydınlık. İnsanlar bu kadar zengin olmasına rağmen parayla mutluluk satın alamıyorlar.